Why Honey? ហេតុអ្វីទៅសង្សារបង?
ដោយ៖យុទ្ធ
ហេតុអ្វីទៅសង្សារសម្លាញ់ចិត្តបង??(Navy &davy តួតែមួយ)
ក្នុងលោកយើងនេះអ្វីៗក៏គង់នឹងកើតឡើងដែរ ប្តីប្រពន្ធនៅជាមួយគ្នារាប់សិបឆ្នាំក៏គង់នៅបែកគ្នា មានសាហាយ ក្បត់ចិត្តគ្នាដោយសារតែតណ្ហា ហើយតណ្ហាមិនសំដៅលើតែផ្លូវភេទប៉ុណ្ណោះទេ វាមានច្រើនណាស់ ដរាបណាមនុស្សនៅតែចង់បានដរាបនោះតណ្ហារបស់មនុស្សមិនចេះបញ្ចប់ឡើយ យ៉ាងណាមិញសង្សារមួយគូរស្រលាញ់គ្នាអស់រយៈយូរឆ្នាំដែរតែនៅតែមិនអាចរកភាពស្មោះត្រង់ដូចជាដើមស្រឡៅបានហេហេហេកុំកាច់កុងកាច់ម៉ាច្រើនពេកចូលសាច់រឿង។ណាវីជាកូនអ្នកធូរធាម្នាក់ដែររស់នៅក្នុងជីវិតសប្បាយមិនខ្វល់ពីរឿងលុយកាក់ឡើយ ចំណែករឿងស្នេហាវិញនាងមានសង្សារច្រើនគួរសមដែរ តែនាងប្រគល់ខ្លួនអោយតែបុរសជាសង្សារដំបូងរបស់នាងតែប៉ុណ្ណោះ រហូតសង្សារក្រោយនេះទើបនាងព្រមអោយទៀតដោយសារតែភាពជឿទុក្ខចិត្ត តែនិយាយអោយអស់ទៅមិនសូវជាត្រូវទេព្រោះសង្សារក្រោយរបស់នាងសង្ហារក៏សង្ហារមានក៏មាន ឡូយក៏ឡូយ ខុសស្រឡោះពីសង្សារដំបូងរបស់នាង ក៏ប៉ុន្តែសង្សារដំបូងរបស់នាងបានម្យ៉ាងគឺថា………………..។ក្នុងសំលៀកបំពាក់ធ្វើការសំពត់ខ្លី បញ្ចេញសាច់ខ្ចីជើងយ៉ាងស្រឡូន ព្រោះនាងជាធ្វើការនៅSalon shopទើបសាច់ឈាមនាងស្រស់ស្អាតបែបនេះ ហើយនាងជាកូនកាត់ចិនផងនោះទើបសាច់របស់ណាវីស្រមោចវាប្រហែលត្រូវរអិលធ្លាក់ស្លាប់ជាក់ជាមិនខាន មើលទៅមុខរាងពងក្រពើសរម៉ត់ ចិញ្ចឹមវែងមើលទៅយ៉ាងសមស្រស់សោភា ចំណែកឯងក្នុងអាវធ្វើការរបស់នាងប៉ោងងរឡើងមិនដឹងថាមានអ្វីកំពុងលាក់ខ្លួននៅត្រង់ណឹងឡើង កំពង់របស់នាងប្រហែល1ម65ស.ម សមជាស្រីស្អាតប្រចាំឆ្នាំនេះមែនៗ រីឯទៅដំណើររបស់នាងកាច់គូទកាច់រាងគួរអោយគ្រឺតខ្នាញ់ណាស់ ម រីកសាយតែម្តងនេះមិនពីនាងបានត្រូវទឹកខ្ទិះច្រើនគូរសមដែរបានជាវារីកមិនខ្ចីខ្លាចកំលោះអស់ស៊ីនដូចជាចិត្រាដែរកំពង់លួចមើលនាងសោះ មើលទៅកំលោះចិត្រាហាក់នៅចាំនាងនៅក្បែរនេះជាយូរណាស់ហើយព្រោះឃើញគេមិនព្រមទៅផ្ទះសោះថ្ងៃនេះ ណារីហាក់ចំឡែកក្នុងចិត្តហេតុអ្វីថ្ងៃនេះចិត្រាមិនព្រមទៅផ្ទះចឹង ព្រោះជាថ្ងៃចូលឆ្នាំតែនាងក៏មិនសូវខ្វល់ដែរព្រោះអ្វីៗហួសអស់ទៅហើយព្រោះពេលនេះពួកគេលែងអ្វីជាមួយគ្នាហើយ (ភ្លេចប្រាប់ចិត្រាគឺជាអតីតសង្សារចាស់របស់នាងកាលនៅរៀន)ចិត្រាជាបុរសដំបូងដែរបានខ្លួនប្រាណរបស់ណាវី តែដោយសារតែគ្រួសាររបស់នាងមិនពេញចិត្តចិត្រាព្រោះក្រ ទើបម៉ាក់ប៉ារបស់នាងបង្ខំអោយបែក ហើយបានមកជួបបុរសសង្ហាចាន់ធឿនជាអ្នកមានគួរសមទើបម៉ាក់ប៉ានាងមិនបានស្តីបន្ទោរនាងទៀត។និយាយអោយចំទៅមកពីនាងខ្លួនឯងស្រលាញ់ចាន់ធឿនផងព្រោះគេសង្ហារហើយមានទៀត តែបើរឿងលើគ្រែវិញចាន់ធឿនចាញ់ចិត្រាដាច់តែម្តង ព្រោះអីតាំងពីបែកពីចិត្រាមកនាងតែស្រមៃថាបានធើអីៗជាមួយគ្នារហូត រហូតពេលខ្លះនាងត្រូវសំរេចកាមដោយខ្លួនឯងដោយមិនបានតាំងចិត្ត នាងតែស្រមៃកាលនាងនឹងគេនៅជាសង្សារ ចិត្រានេះហើយដែរធ្វើអោយនាងចូលចិត្តសិចមកដល់សព្វថ្ងៃ តែចង្រៃអីបានសង្សារក្រោយសង្ហារហើយមានទៀត តែអន់សិចបន្តិច ជួនធ្វើអោយនាងពេញចិត្តខ្លះទៅ ជួនដាច់អារម្មណ៏កណ្តាលទីក៏មាន។និយាយពីចិត្រាវិញ ជាមូលហេតុធ្វើអោយសង្សារមួយគូរនេះប្រកែកសំដីគ្នាម្តងជាពីរដងដែរ តែដោយសារតែណាវីនាងប្រាប់ថាគេគ្រាន់តែជាមិត្តរួមថ្នាក់កាលនៅវិទ្យាល័យតែប៉ុណ្ណោះ នាងមិនបានប្រាប់ថាចិត្រាជាសង្សារចាស់របស់នាងឡើយ ចំណែកចាន់ធឿនពេលណាវីនិយាយបែបនេះក៏ជឿទាំងមិនអស់ចិត្តព្រោះសង្សារខ្លួនស្អាតហើយសុភាពទៀត ពិសេសអារឿងពូកែបំផុតនោះ អាខាងរឿងណឹងម៉ង ណាវីពូកែបៀមការ៉េមណាស់ តែងតែអោយចាន់ធឿនញាក់ខ្លួនសុំចាញ់បបូរមាត់ដ៏ស្តើងក្រហមស្រស់របស់នាងជារៀងរាល់លើក ហើយនាយតែងតែខ្លាចគេឆក់បាត់ខានបានkikikuទៀតផង។ថ្ងៃនេះព្រះភិរុណបានបង្អោរទឹកមួយមេធំទើបធ្វើអោយណាវីនាងបិទទ្វាហើយនៅចាំដរាបណាភ្លៀងរាំងទើបនាងអាចចេញបាន អាកាសធាតុចាប់ផ្តើមត្រជាក់ ធ្វើអោយទាំងចិត្រានិងណាវី មិនបានទៅផ្ទះ ។មេឃត្រជាក់ៗបែបនេះកំលោះៗយើងដឹងហើយថាមានអារម្មណ៏យ៉ាងម៉េច វាច្បាស់ណាស់ព្រោះក្នុងចិត្តរបស់ចិត្រាកំពុងតែមានអារម្មណ៏ក្តៅក្នុងខ្លួន ព្រោះនាយនៅជាមួយអតីតសង្សារចាស់បែបនេះធ្វើអោយនាយចង់ភ្លាមតែម្តង ចិត្រាចាំបានថាគេនិងណាវីនិយមរួមស្នេហានៅខាងក្រៅណាស់ ព្រោះវាធ្វើអោយអារម្មណ៏ល្អ ហើយរបៀបឆក់កណ្តៀតបែបនេះវាស៊ីអារម្មណ៏ តែនាយយើងក៏មិនសង្ឃឹមថានាយយល់ព្រមដែរ ព្រោះថាពេលនេះនាយនិងនាងបែកគ្នាហើយ ឋានៈជាមិត្តពេលនេះ។ពេលនេះដែរចិត្រាក៏សម្រេចចិត្តមកសរសៀរៗនិយាយលេងជាមួយណាវីពីនេះពីនោះដើម្បីមានឪកាសបានជិតនាង និយាយទៅនិយាយមកចិត្រាក៏ឈ្លេចសួររឿងសង្សារថ្មីរបស់នាង រហូតសួរនាំពីរឿងស៊ីជំរៅទៀត។
ចិត្រា៖-មេឃដូចជាភ្លៀងខ្លាំងណាស់ថ្ងៃនេះ ។
ណាវីបែបមកក្រោយមកម្ចាស់សម្លេង។
ណាវីៈ-មែនហើយ! មិនដឹងទៅផ្ទះយ៉ាងម៉េចទេ។
ចិត្រា៖_តើសុខទុក្ខយ៉ាងណាដែរវី?
ចិត្រានិយាយទាំងសម្លឹងមើលទៅមុខរបស់ណាវីក្នុងន័យបង្កប់រឿងអ្វីម្យ៉ាង។
ណាវី៖-សុខតើស! ចុះអ្នក?ហ៊ឺ!!!!ទៅផ្ទះមិនកើតទេ ហើយបិទហាងម៉េចទៅនៀក។
ចិត្រា៖-អឹ!ចាំមើលតិចសិនទៅ ប្រហែលវាអាចរាំងជាងនេះ។
មើលទៅណាវីដៃកាន់ការបូបហើយស្លៀកសំពត់ខ្លីអាវវាលក្លៀកដៃតូចរបៀបស្បៃ ដូចនេះធ្វើអោយនាងរងារបន្តិចហើយ ចំនែកចិត្រាបាននាងស្លៀកសិចស៊ីចឹងៗអី សំលឹងមិនដាក់ភ្នែក អារម្មណ៏របស់គេកំពុងតែក្តៅខ្លួននិងភាពសិចស៊ីរបស់នាងហើយ នាយអោបដៃបញ្ជាក់ថារងាហើយនិយាយឡើង។
ចិត្រា៖-យប់នេះដូចជារងារណាស់ ។តើអូនមានអារម្មណ៏ចឹងទេ?
ណាវី៖-មកពីភ្លៀងចឹង បានជារងារមិនដឹងទេ? ហើយកុំហៅខ្ញុំថាអូនអី យើងមិនដូចមុនទៀតទេ។ហៅខ្ញុំថាណាវី ណាវីទៅ។
នៅពេលណាវីនិយាយបែបនេះដាក់ខ្លួន ធ្វើអោយចិត្រាមិនដឹងតបទៅយ៉ាងមេច ហើយមានតែកាត់និយាយមករឿងសង្សាររបស់នាងដើម្បីបានដឹងពីសុខទុក្ខរបស់នាង។
ចិត្រា៖-រងារបែបនេះធ្វើអោយខ្ញុំនឹក……..
មើលទៅណាវីហាក់ចាប់អារម្មណ៏នឹងតបសម្តីទៅកាន់ចិត្រាដែរ ព្រោះក្នុងហាងស្ងាត់ មានតែគេពីរនាក់ បើមិននិយាយវាស្ងាត់ ចឹងនាងមានតែនិយាយដើម្បីបានបង្កើតបរិយាកាសអោយល្អជាងនេះបន្តិច។
ណាវី៖-នឹកស្អី?
ចិត្រា៖-នឹកអូន….
ណាវីៈ៖-នឹកស្អី ធ្វើការជាមួយគ្នារាល់ថ្ងៃសោះណឹងណា!,
ចិត្រា៖-ប៉ុន្តែយប់នេះមានអារម្មណ៏ផ្សេង។
ណាវី៖-ចិត្រាថ្ងៃនេះថី? អត់ស្រួលខ្លួនមែន?
ចិត្រា៖-អត់អីទេ! និយាយចឹងអូនហើយនឹងសង្សារម៉េចហើយ?ល្អជាមួយគ្នាទេ?
ណាវី៖-ល្អតើស គាត់ស្រលាញ់ហើយស្មោះត្រង់ជាមួយខ្ញុំទៀត។
ចិត្រា៖-ល្អហើយចឹង!
ណាវី៖-ម៉េចបងសួរបែបនេះ។
ភ្លេចៗខ្លួនណាវីខ្លួនឯងនិយាយពាក្យបងៗទៅកាន់ចិត្រា ព្រោះការសន្ទនារវាងគូរសង្សារចាស់ធ្វើអោយពាក្យធ្លាប់ប្រើពីមុនវិលរកមកបច្ចុប្បន្នវិញ។
ចិត្រា៖-កុំខឹងណាបើបងសួររឿងមួយ។
ណាវីៈ៖-មិនអីទេ សួរមក!
ចិត្រា៖-អូននឹងគេបានអីៗជាមួយគ្នានៅ?
មើលទៅណាវីរាងអៀនបន្តិចហើយនិយាយ។
ណាវី៖-អូយ! ម៉េចបងសួរចឹង! បងមិនសមសួរដូច្នោះឡើយ ខ្ញុំមិនចូលចិត្ត។
ចិត្រា៖-បងសុំទោសអូនផងចឹង បងគ្រាន់តែចង់ដឹងសុខទុក្ខអូនតែប៉ុណ្ណោះ។
ណាវីនាងហាក់ចំឡែកចិត្តហើយនឹកអៀនផង ព្រោះអីនាងដឹងថាគេមានបំណងអី ហើយមិនសមណាមកសួររឿងចឹងៗទេ។
ណាវី៖-ឈប់រំលឹករឿងចាស់ទៅ ពេលនេះយើងត្រឹមតែជាមិត្តធម្មតាទេ។
មើលទៅទឹកមុខរបស់ចិត្រាដូចជាអន់ចិត្ត នៅពេលស្តាប់ណាវីនាងនិយាយបែបនេះ។
ចិត្រា៖-បងដឹង ថាណាវីឈប់ស្រលាញ់បងទៀតហើយ ទើបបងចឹងដឹងសុខទុក្ខអូនជាមួយចាន់ធឿន។
ណាវី៖-អូ!ចឹងទេ សួរបានចឹង គាត់សុខសប្បាយទេ។
ចិត្រា៖-គេដែរមានស្រីធ្វើបាបចិត្តណាវីទេ?
ណាវី៖-អត់មានទេ គាត់ចូលចិត្តខ្ញុំ ចូលចិត្តខ្លាំង។
កាយវិការឆ្លើយឆ្លងរបស់ណាវីសែនស្រស់ណាស់ នាងស្លៀកសំពត់ខ្លីបញ្ចេញសាច់កំភូនជើងសរខ្ចី រួមនិងសាច់ភ្លៅដ៏សែនទាក់ទាញពីមុខរបស់ចិត្រា មើលទៅគួរអោយចឹងស្រក់ទឹកមាត់ណាស់។ចំណែកឯចិត្រាសំលឹងមើលភ្លៅរបស់ណាវីរហូត។
ចិត្រា៖-ត្រូវហើយមនុស្សស្រីល្អ ហើយស្អាតថែមទាំងឆ្លាតដូចអូនពិតជាគេស្រលាញ់ខ្លាំងណាស់ហើយ។
ណាវី៖-មែនហើយ ខ្ញុំពីមុខយ៉ាងម៉េច ឥឡូវក៏ដូចគ្នាដែរ ។
ចិត្រានៅតែបន្តលួចមើលគល់ភ្លៅរបស់ណាវីម្តងពេលនិយាយគ្នានោះ។
ចិត្រា៖-ត្រូវហើយ ហេហេ បងដឹងថាណាវីនៅតែដដែលទេ ណាវីចូលចិត្តនៅធ្វើអីផ្តេសផ្តាសនៅខាងក្រៅ ហេហេហ ចុះធ្លាប់ជាមួយចាន់ធឿនទេ? ហេហេហេ។
មើលទៅកំលោះចាន់ធឿននិយាយសើច ហាក់ប្រលំមែន ព្រោះខ្លាចណាវីនាងខឹង។តែណាវីបែបជានិយាយតបវិញថា៖
ណាវី៖-ហ៊ឹសហេហេហេ តែមុនចូលចិត្តម៉េច គឺឡូវក៏ចូលចិត្តចឹងហើយ ហេហេហេ
ចិត្រា៖-អូនដែរមួយគាត់អត់?
មើលទៅកែវភ្នែកដ៏ថ្លាយង់បើកសំលឹងមកខាងក្រៅ ណាវីនាងឃើញថាហាក់ដូចស្ងាត់ អត់មាននរណាមួយជិះឡានម៉ូតូសោះ
ណាវី៖-និយាយតាមត្រង់ចុះ ដែល សួរធើអី ?មិនចង់រំលឹកុំទេ!
ចិត្រា៖_ម៉ានដងហើយ ស្រួលទេ ?ដូចបងនឹងណាវីទេ?
ណាវី៖-ដូចតាស រឿងណឹងយូរហើយ ម៉េចអ្នកមកនិយាយពីវាទៀត ចុះសន្យាថាមិននិយាយពីរឿងណឹងណោះអី។
មើលទៅខាងក្រៅតែតែភ្លៀងខ្លាំងដដែល………ធ្វើអោយណាវីស្លៀកខ្លីបែបនេះហាក់ត្រជាក់ចុងដៃជើង ហើយក្តៅក្នុងខ្លួនដោយសារមានអារម្មណ៏ម្យ៉ាងពេលនៅក្បែរសង្សារចាស់ ងាកមកកំលោះមានប្រពន្ធហើយនេះ បានភរណាវីថាគ្មានប្រពន្ធតាមពិតនាយចិត្រាមានប្រពន្ធហើយៗ ព្រមទាំងនឹងក្លាយខ្លួនជាឪពុកគេនៅពេលខាងមុខនេះទៀតផង ៣ទៅ៤នេះចិត្រាមិនដែរបានធ្វើអីៗជាមួយប្រពន្ធគេទេ ព្រោះប្រពន្ធគេជិតគ្រប់ខែហើយ ធ្វើអោយគេចង់ស្ទើរផ្ទុះអាអូនតូចទៅហើយ ទើបតែពេលនេះគេដាច់ចិត្តយកតែមែនទែនមកនិយាយជាមួយសង្សារចាស់ក្រែងបានទទួលលទ្ធផង ដោះកួយបានខ្លះ។
ចិត្រា៖-ណាវី! បងសុំមួយបានទេ?
-សុំអី?
ចិត្រា៖_បងចង់ធ្វើបែបនោះជាមួយអូនម្តងទៀត បានទេ?ណាវី! ក្នុងហាងស្ងាត់ណាស់។
មើលទៅណាវីពិតជាទាយត្រូវដូចអារម្មណ៏របស់នាងមែន! នាងដឹងថាចិត្រាកំពុងតែមានអារម្មណ៏។
ចិត្រា៖_មិនសូវមានមនុស្សទេយប់នេះ។
-អូយ!ម៉េចណឹងចិត្រា ម៉េចនិយាយពាក្យបែបនេះ? នៅសុខៗម៉េចចឹង! បងឯងអត់ដែរចឹងៗរយៈពេលម៉ានហើយ?
ចិត្រា៖-បងមិនដែរខានធើចឹងៗជាយូរមកហើយ តាំងពីបែកពីអូនមក។
(ភរកំពូលភរកំលោះចិត្រាខ្លួនមានប្រពន្ធថានៅកំលោះ តែនិយាយពិតមួយគឺ មិនចឹងធើគ្នាជាយូរមកហើយ ហេហេហ កត្តានាំអោយដូចនេះមកពីប្រពន្ធពោះធំហាហាហា)
ណាវី៖-ចុះបងមិនរកសង្សាររឺប្រពន្ធមួយទៅ ខ្ញុំមិនចង់ក្បត់បងធឿនទេ។
-មិនមែនជាការក្បត់ទេ គ្រាន់តែចង់រំលឹកមេរៀនជាមួយសង្សារចាស់នោះ តែមួយដងទេ បើអូនមិននិយាយបងមិននិយាយតើមាននរណាដឹង? អាណិតបងផង បងខានយូរឆ្នាំហើយតាំងពីបែកអូនមក។
ណាវី៖-អូយ! មិនកើតទេ។
-តែម្តងទេ ណាវី។
ភ្នែកឡេងឡង់ៗមើលមុខទៅមើលក្រោយ ណាវីហាក់អាណិតចិត្រាសង្សារចាស់ ហើយណាវីស្រីក៏នឹកស្នេហាបែបឆក់កណ្តៀតបែបនេះដែរ ណាវីកំពុងតែសួញសាញចិត្តមិនហ៊ានធ្វើវា។
-តែបងឯងដឹងអត់? ថាបងធឿនប្រហែលអាចដឹង គាត់នឹងមិនអនុគ្រោះអោយអូនទេ បើអោយបងឯងមិនកើតទេ។
ពេលនោះចិត្រក៏យកដៃម្ខាងចាប់ដៃរបស់ដាវីយ៉ាងណែន ហើយនិយាយឡើង។
-តែម្តងទេ! បងនឹកអូនណាស់ណាវី។
ស្របពេលនោះណាវីក៏ដកដៃចេញពីចិត្រាហើយនាងដើរសំដៅទៅបិទទ្វាហាងព្រោះថាវាសាញទឹកភ្លៀង បន្ទាប់មកនាងក៏ដើរមកវិញទាំងនិយាយ។
-អត់ទេស ថាអត់ៗហើយ។
-បងពិបាកទ្រាំណាស់ណាវី បងៗ។
ចិត្រានិយាយទាំងស្ទុះទៅថើបបបូរមាត់របស់ណាវី ហើយណាវីក៏ដកមាត់ព្រមទាំងនិយាយ៖
-មិនបានទេៗ កុំអីៗ។
និយាយមិនទាន់បានផុតពាក្យពេចន៏អស់ផង ក៏ត្រូវបបូរមាត់ចិត្រាប្រហារបបូរមាត់ក្រហមរលោងរបស់នាងទៀត ណាវីឈរទាំងសំពត់ខ្លីបញ្ចេញសាច់ខ្ចី ឡើងរឹងខ្លួន នាងហាក់អៀននឹងសង្សារចាស់របស់នាងណាស់ នាងមិនដឹងធ្វើអីៗទេ មានតែបណ្តោយអោយគេថើបនាង តាមដែរចិត្តគេចង់ទៅ។
-មាត់អូននៅតែផ្អែមដដែលដាវី!
-អឺម….អោយតែម្តងណឹងទេណា លើកចុងក្រោយហើយ។
-បាទៗ បងអរគុណអូនហើយ ។
ពេលដឹងថាដាវីនាងបើកភ្លើងខៀវអោយហើយចិត្រាក៏ចាប់លេងដោះរបស់នាងពីខាងក្រៅហើយឡើងកាប៉ោងសខ្ចីព្រោះនាយយើងបានប្រលេះឡេវមួយ ធ្វើអោយដាវីបិទភ្នែកស្រមៃស្រាវតាមដៃសង្សារចាស់ តែនាងត្រូវបើកភ្នែកមកវិញទាំងអារម្មណ៏ស្រៀវស្រាបលើសដើមនៅពេល ដៃម្ខាងទៀតរបស់ចិត្រាសើយសំពត់នាងឡើងលើដល់គង់ភ្លៅ ឡើងបញ្ចេញសាច់ភ្លៅសខ្ចី នឹងលេចឡើងនៅជើងខោទ្រនាប់បន្តិចពណ៌ផ្កាឈូកខ្ចី( មើលទៅគួរអោយស្រក់ទឹកមាត់ណាស់នារីអីក៏ សាច់ស្អាតម្លេះ គូទអោយរីកសាយ ចង់ម៉ង់ហា) ហើយបបូរមាត់នាយក៏នៅតែបឺតមាត់តូចស្តើងមាណវីយើងមិនឈប់។
-មាត់អូនឆ្ងាញ់ណាស់!
-បងឯងដូចដាច់ដាបមេស ហេសៗ
-បងនឹកអូន ហើយចង់ពេកណឹងណា!។
មុននេះបន្តិចដាវីបណ្តោយអោយចិត្រាថើបតាមចិត្ត តែពេលនេះនាងក៏ថើបតបតទៅគេវិញបន្តិចម្តងៗ ឯនាយចិត្រានៅតែច្របាច់ដោះនាងពីខាងក្រៅខ្លាំងៗហើយលេងច្របាច់គូទងរស្អាតរបស់នាងមិនលែង។
-អឺសៗ អឺ បងឯងលេងតិចៗមើល….លើកចុងក្រោយហើយ លើកក្រោយសុំម៉េចក៏មិនអោយដែរ ព្រោះយើងលែងជាសង្សារអោយ ណាមួយខ្លាចសង្សារថ្មីអូនអន់ចិត្ត។
ចិត្រាធ្វើមិនលឺនឹងសម្តីរបស់នាង ហើយនៅតែបន្តអង្អែលដោះរួមទាំងភ្លៅនិងគូទរបស់នាង។
-អូយ ស្រៀវណាស់!
ដាវីឧទានស្របពេលចិត្រាយកដៃលេងលីអូរបស់នាងពីខាងមុខថ្ងាសល្អាង ដៃទិព្វរបស់គេកំពុងតែរុកចូលក្នុងសំពត់ខ្លីកំប៉ិតរបស់ដាវី ពេលនោះដាវីនាងហាក់ដឹងចិត្តក៏សើយសំពត់នាងរហូតដល់ស្លីបតូច អូហូ!ព្រោះអើយ ល្អាងស្នេហ៏នាងពិតជាសមសួនណាស់ ព្រោះថាស្លីបរបស់នាងស្តើងអាចអោយមើលឃើញរោមខ្មៅតិចៗ ចំណែកចិត្រាក៏យកម្រាមដៃកណ្តាយត្បុលចូលតាមប្រលោះជើងខោស្លីបរបស់នាង ហើយលេងមាត់រន្ធល្អាងរបស់នាង នាយយើងហាក់ភ្ញាក់ផ្អើលណាស់នៅពេលរុកនោះនាយបានប្រទះទឹកសើមមាត់ល្អាងរបស់នាង។
-អាសអឺម សៀវហា! អូយស្រៀវ។
-ប្រដាប់អូនមានទឹកហើយ ហេហេ វាប៉ោងធំណាស់ដាវី!បងចង់។
ដាវីនាងញញឹមនៅពេលសង្សារចាស់សរសើរពីល្អាងសំងាត់រសប់ខ្លួន ហើយ និយាយៈ
-វាប៉ោងធំតាំងពីយូរហើយ ធើដូចមិនដឹង អូយៗ អឺម អូនសៀវមែនទែន អាស លេងមាត់រន្ធបស់គេទៀត អាស អឺម។
-វាប៉ោងធំចឹងប្រហែលឈឺហើយមើលទៅ សង្ស័យតែត្រូវចាក់ថ្នាំដោយម្ចុលវែងធំរបស់បងហើយទើបបាន។
-នរណាថាអោយបងចាក់នោះ ។
-បើវាហៀរទឹកមាត់កក្លាក់ហើយ ត្រូវតែចាក់មួយទៅពីរម្ជុលទើបជាវិញណា។
-ចុះបើចាក់ហើយនៅតែហៀរទឹកទៀតនោះ តើធើម៉េចទៅ?។
-មានធើម៉េចបងនឹងចាក់ថ្នាំវារហូតបែកទឹកវ៉ល់នឹងអី ហេហេស អូនមើលម្ជុលបងមើល វាឡើងរឹងកំព្រឹសហើយនៀក។
ចិត្រាក៏ចាប់ដៃដាវីទៅចាប់កាន់ម្ជុលសាច់របស់គេពីខាងក្រៅខោ ដាវីនាងសើចព្រោះឡើងរឹងដូចគេថាមែន។
នៅពេលដែរដាវីកំពុងតែលេងនាគរាជរបស់ចិត្រាពីខាងក្រៅ ចិត្រាក៏ប្រឡំរុករន្ធល្អាងរបស់ដាវីឡើងពាក់កណ្តាលម្រាមកណ្តាល ។
-អឺម អាសអូយ ស្រៀវហា! បងនេះ។ នាងនិយាយទាំងលេងអង្អែលនាគរាជចិត្រាពីខាងក្រៅហាក់ខ្នាញ់ណាស់ចិង។
-បងចង់លិតបស់អូន បងចង់ណាស់ដាវី។
-លិទ្ធអីទៅ?
តាមពិតនាងដឹងបំណងរបស់ចិត្រាហើយតែនាងធ្វើមាយាស្រ្តីដាក់នាយ។ចិត្រានៅតែរុនល្អាងនាងដោយម្រាមដៃ ហើយបឺតមាននិយាយ ដដែល។
-លិទ្ធដួយនេះអី។ គេនិយាយទាំងរុកម៉ាកប់ម្រាមដៃ។
-អាស អឺម អូយស្រៀវណាស់ រុកអីជ្រៅមេស អាស ដួយ ដ អី ចង់លិទ្ធ លិទ្ធមោ អូយ បងឯងកុំនិយាយអាក្រក់ៗស្តាប់ពេក លិតមោចង់ដែរហើយ អាស មោៗ។
ចិត្រាដឹងចិត្តសង្សារខ្លួន គឺថានៅពេលដែរនាងចង់មែនទែនហើយ ទើបនាងនិយាយសាហាវៗ នាយក៏បន្តដុតអារម្មណ៏របស់នាងទៀត នាយយើងអង្គុយវែកជើងស្លីបរបស់នាងហើយថើប និងថើប យកក្លិនរបស់វា ទាំងដាវីមិនចង់ដកដៃពីនាគរាជពីខាងក្រៅឡើយ ។
-ដួយអូន ឈ្ងុយណាស់ដាវី។បងចង់ស៊ីវាណាស់។
-ទៀតហើយ ថាកុំនិយាយៗចឹង អាស អូយ លិតចឹងហើយ អាស។
ចិត្រានៅតែបន្តថើបលិទ្ធមាត់រន្ធ យ៉ាងឆ្ងាញ់មាត់ព្រោះនាយខានបានស៊ីប្រដាប់ប៉ោងរបស់នាងយូរណាស់មកហើយ។ នាយរុកផង បឺតផង លឺតែសំលេងច្រឹបៗ សូតៗ នឹងសំលេងថ្ងូររបស់ដាវី អឺសៗៗ។ ពេលនោះនាយក៏ចង់ដឹងចិត្តរបស់នាងក៏និយាយសាកមើលទៀត នាយអើតក្បាលពីសំពត់ខ្លីរបស់នាង ហើយមើលទៅមុខដាវីដែរកំពុងធ្វើមុខស្ញូញៗ ព្រោះស្រាវ។
-អូនហា អូនចង់ បៀមបស់បងទេ?
-អាស អូយ អីគេទៅ?
-ក្តនោះអី ចង់បៀមទេ?
-អឺម…………អូយ អាស រុកចឹងស្រៀវហាណាស់ អូយ ចង់ ៗអឺម…………..
កំលោះចិត្រាញញឹម ហើយសើចក្នុងចិត្ត ព្រោះដឹងថាសង្សារចាស់ខ្លួនកំពុងតែចង់ខ្លាំងហើយ ទើបនាយចូលក្នុងសំពត់ទៅថើបបឺតបន្តទៀត នឹងមិនភ្លេចរុកល្អាងមាសនាងឡើយ កាយវិការនេះដាវីនាងទ្រេតខ្នងផ្អែកនឹងជញ្ជាំង ហើយថែមទាំងហែកជើងអោយនាយចិត្រាសង្សារចាស់ចាក់ការខ្លួនតាមសប្បាយទៀត ។
-អូនចង់ចុយមួយក្តបងទេ? សម្លេងនៅក្នុងសំពត់ខ្លីរបស់នាងបន្លឺឡើង។
-ចង់ណាស់បង ចង់ចុយៗ ស្រៀវណាស់ អាស អឺមអូយរុកស្រួលមេសអាសអឺមដៃបងសាហាវមែន ស្រួលហា អូយ បងឯងពូកែលិតណាស់ ស្រួល!។
គូរស្នេហ៏ចាស់កំពុងតែជាប់ស៊ីអារម្មណ៏គ្នា គេចង់ប្រគុំភ្លេងស្នេហ៏ចាស់តែអ្វីមិនទៀងព្រោះថា ដោយក្តីបារម្ភពីសង្សារ ចាន់ធឿនក៏បើកឡានមកយកដាវីព្រោះយប់ណាស់ទៅហើយ នាយចង់ពញ្ញាក់អារម្មណ៏នាឪកាសគេមកយកដល់ហាង តែនៅតាមហាងមួយៗនឹងផ្លូរស្ងាត់ណាស់ រហូតដល់ហាងដាវីធ្វើការក៏ស្ងាត់ដែរ មើលទៅហាងដូចបានបិទទ្វាទៅហើយ ពេលនោះចាន់ធឿនរកតែជិះបង្ហូសទៅហើយតែនាយបានមើលឃើញបន្លឺក៏ឈប់ឡាននៅក្បែរនោះហើយដើរសរសៀរជ្រកភ្លៀង ស្រួលមកហាងក្រែងមានអ្នកនៅខាងក្នុង ជួនពេលនោះពេលដែរនាយសរសៀរក៏ប្រទះឃើញដាវីកំពុងតែបើកដៃអោយចិត្រាធើរឿងដែរនឹកស្មានមិនដល់។ចាន់ធឿនខឹងណាស់ ប៉ុន្តែមិនដឹងធ្វើយ៉ាងណាទើបបានទៅបង្អាក់ពួកគេ នាយចង់វៃចិត្រាដែរកំពុងធ្វើមិនគប្បីដាក់សង្សារខ្លួន តែនាយមិនអាចចូលបានព្រោះទ្វាបានចាក់សោទៅហើយ គឺគេមានតែយកទូរស័ព្ទតេទៅនាងតែប៉ុណ្ណោះ។ងាកមកសង្សារចាស់ជួបគ្នានេះវិញ គឺថា។
-អូនហា! បៀមក្តបងមោ បងចង់ណាស់។
-ចាស! ឡើងមោ អូនបៀមឃ្លានក្តបងណាស់ ហេហេ។
ដាវីចាប់រូតខោរបស់ចិត្រា ហើយទាញនាគរាជធំវែងដែរធ្លាប់បៀមពីមុន ហើយដាក់ចូលមាត់ភ្លុច (អូយញាក់សាច់)។
-អូយ ស្រៀវណាស់ បៀមចឹងហើយ អាស អូយ អូនវីហា សួលហា! ។
មើលទៅដាវីកំពុងតែបៀមនាគរាជរបស់ចិត្រាជក់មាត់ណាស់ នាងបឺតផង លិតក្បាលផងព្រោះនាងកំពុងតែចង់វាណាស់ ឃ្លានហើយបាននាងបៀមមិនដក់មាត់ចឹង ទាំងយកដៃលេងអាពីរគ្រាប់នោះទៀត។
-ស្រៀវ ហើយស្រួលណាស់អូន។
ដាវីនៅតែបៀម ហើយសាប់គល់នាគរាជទៀង ប្រឹមៗ ច្រឹមៗ។
-អូយ ស្រួលណាស់ ដាវី បងចង់ចុយអូន អាស អោយបងចុយមោ។
-បៀមតិចសិន!
-ធឿន៖ម៉េចអូន បៀមក្តគេចឹងវី?
នាយធឿននិយាយទាំងដៃកាន់ទូរស័ព្ទតេ។
-ចាំតិចទៀតចាំអូនអោយចុយ បៀមក្តកំពុងឆ្ងាញ់។
-អូយ អូនបងទ្រាំតទៀតមិនបានទេ អោយបងចុយដួយអូនមោ អាស អឺស។
ពេលនោះសម្លេងទូរសព្ទក៏លឺឡើងចេញពីកាបូបរបស់នាង តែត្រូវដាវីយកមិនដាក់silentហើយទៅបន្តជាមួយចិត្រាទៀត។
-មោស ចឹងអូនចង់ហើយ ។
ដាវីក៏ដើរតំរង់ទៅសាឡុងក្បែរនោះ ហើយកន្ធែកជើងអោយចិត្រា។
អូយព្រះអើយចិត្រាចូលទៅសើយសំពត់ដាវីឡើងលើចង្កេះ ហើយវែកស្លីបតូចចេញ ឃើញថាប្រដាប់របស់ដាវីឡើងបែកទឹក ហើយធំប៉ោងកាអូក មានស្មៅដុះតាមរបៀបដោយសារនាងតែងតែកោវាអោយមានរបៀបស្អាតមិនរញ៉េរញ៉ៃ។
-អូយដាវី ដូយអូនស្អាតណាស់ បងទ្រាំមិនបានទេ បងនឹងចុយវាអោយស្រួលហើយ ស្អាតណាស់។
ពេលនោះចិត្រាក៏ចាប់កាន់នាគរាជដែរបាសឆ្កឹលធំវែងទៅតំរង់ ល្អាងស្នេហ៏របស់ដាវី គេដាក់ញុលៗមាត់ល្អាងរហូតចូលលិចបន្តិចម្តងៗព្រោះទឹកនាងច្រើនមែនទែន ងាយស្រួលសម្រាប់នាគរាជធំវែងនេះ ទោះវាធំបន្តិចក៏ពិតមែន ចំណែកដាវីនាងថ្ងូរ តិចទាំងនិយាយព្រមទាំងបិទភ្នែកទាំងពីរ។
-អាស អាស អឺស ដាក់ភ្លាម ស្រួលភ្លាមម៉ង់ អាស អូយ ស្រួលណាស់។
-អាសអូយ ចុយអូនស្រួលណាស់ ណែនណាស់ក្តួយបស់អូន ស្រួលក្តបងណាស់ ខានយូរបានចុយស្រួលមែន។
-ចុយចឹងស្រួលណាស់ ដាក់កប់ៗចឹង អាស អូយ ស្រៀវរន្ធមេសអាស ក្តធំណាស់ អាស បើខានដាក់អោយអស់ដៃទៅ។
-មិនដាក់ដៃទៀតទេ ហេហេហ គឺដាក់ក្ត អាស់អូយក្តួយអូនធើអោយក្តបងស្រួលណាស់ដាវី។
-ហេហេហ អាស អឺម អាស អូយ ដាក់ក្តដាក់ទៅអាស់ បងឯងដឹងទេ បងឯងក្តធំណាស់ ធំជាងបស់បងធឿនទៅទៀត វែងពេញចិត្តអូនណាស់អាស អឺស។
-ក្តួយអូនដាក់អីបានធើអោយក្តបងស្រួលយ៉ាងនេះដាវី។
-ដាក់ក្តបងណឹង េហេហេ។
-ក្មេងឌឺ ធើអោយអូនបែកដួយម៉ង់អូយស្រួលក្តមេស។
-ដាក់ដាក់អោយខ្លាំងមោ បែកចោលទៅ អាស អូយបែកដួយបែកទៅកុំអោយតែបែកក្ត ប្រុសក្តធំ។
-អាស ៗ អូយ>…………នរណាគេតេមកទៀតហើយអូនបិទទូរសព្ទម៉ង់ទៅ នៅញ័រៗរំខាននាស់អាស អូយ។
-បងធឿនតេមោ អូយបុកចឹងហើយ បងធឿនអើយបង អូនកំពុងតែអោយបងចិត្រាចុយហើយ បងចិត្រាក្តធំធើអោយអូនស្រួលណាស់បងធឿន អាសអូយ អឺ។
សំលេងផ្លាប់ៗដោយការកកិតបានបន្លឺឡើងពេញហាក់ប្រណាំងនឹងទឹកភ្លៀង អាណិតអីតែចាន់ធឿននៅខាងក្រៅលួចមើលតាមប្រលោះមើលសង្សារបណ្តូលចិត្តរបស់ខ្លួនត្រូវគេធើបែបនេះ ពិតជាឈឺចាប់ណាស់។
-បងធឿន អូយ បងឯងអត់នៅ ឡូវសង្សារចាស់អូនសុំ អូនអោយគាត់ចុយមួយហើយ អាស់ ក្តគាត់អូនចូលចិត្ត ដួយអូនពុងតែត្រូវក្តគេចុយហើយបង អាស់អូយ។
-ក្មេងឌឺនិយាយដុតបងមេស អាស អាស ធើអោយបែកដួយម៉ង សាប់ៗ អូយ ស្រួលណាស់ ក្តិតអីណែនល្អណាស់។
-បើមិនក្តិតអូន ក្តិតនរណា ហេហេហេចុយអោយខ្លាំងៗមោបង អាស អូយ ស្រៀវហា ។
_បងៗ ស្រៀវនាស់ អូន អូយៗៗ ចេញអោយអាស អូយ ទឹកបងចេញហើយដាវី។
-អាស អូយ បងដាក់ទឹកក្តបងចូលមោ អាសអូយ អាស អូស្រាវណាស់អូយក្តៅណាស់។
ជួបសង្សារចាស់បែបនេះ ចិត្រាស្រៀវស្រាបក្បាលនាគរាជណាស់ ហើយសាប់ញាប់ៗ បង្កើនល្បឿនទៅលើល្អាងប៉ៅងរបស់ដាវី មិនទាន់តែបានផុតពាក្យស្រាវៗនាស់ផង ចិត្រាក៏អុកមួយខុចខ្លាំងៗលើដាវីហើយក៏បាញ់ទឹកក្តៅពណ៌សរដាក់ពេញរន្ធល្អាងរបស់ដាវី ធ្វើអោយដាវីស្រៀវស្រាបជាពន់ពេក។ចំណែកធឿននៅខាងក្រៅមិនចង់អោយពួកគេដឹងថាគេលួចមើលពួកគេឡើយក៏ជិះឡានមកវិញទាំងខឹងច្រឡោត ហើយគេនៅតែស្រលាញ់សង្សារខ្លួនទើបគេមិនគិតរឿងបែបនេះ ហើយនាយតែងតែផ្គាប់ចិត្តនាងដើម្បីកុំអោយនាងទៅរកបុរសម្នាក់នោះទៀត នាយសល់ត្រឹមពាក្យថា ហេតុអ្វីទៅសង្សារសម្លាញ់ចិត្តបង??
………………………………………………..ភ្នំពេញ 11 06 2015
TRT: - The sky is like rain today.
After that, Vivienne followed the sound of his voice.
NOAH: Yeah! Do not know where to go.
Merit: _ How are you doing?
StaTra said, looking forward to the Navy in the context of something.
Navy: - Sok! What about you? Hey !!!! Go home and close the shop.
Stefan: - Ah, wait a minute, maybe it might be more.
Look what the vagina holds, and wear skirts, shorts, swimwear, small veils, how to make her a bit cold, and her charms she wore sexy, unhappy, their feelings are hot and sexy She had a bruised shoulder and said yes.
Chetra: - Tonight is like working. Do you feel that way?
Navy: From the rain do not know? And do not call me, okay, we're not the same anymore. Call me Navy Navy.
When Nishida said this down, Tracy did not know how to respond, and only cut her talk to find out about her affair.
Perma: - I like that stuff ...
Looks like Navy seems interested in going back to Chetra, because in the quiet shop, only two people, if not talking quietly, she only spoke to create a better atmosphere.
Navy: - Miss what?
Happy: - miss you ....
: - Missing to work together every day!,
Perma: - But tonight feels different.
Navy: - Chetra today? Not feeling well?
Mercy: - No, no! What do you mean, you and your boyfriend? Well together?
Navy: - Well, he loves and is loyal to me.
Perma: - Well, let's go!
Navy: - Why do you ask this.
Forget Nibu himself to say his words to happiness, because the conversation between the old couple makes the word used previously back to the present.
Why Honey? ហេតុអ្វីទៅសង្សារបង?
Reviewed by KhmerForever
on
November 21, 2018
Rating:
No comments: